انتخاب سایز لوله مسی کولر گازی تنها به ظرفیت دستگاه محدود نمیشود و مجموعهای از شرایط فنی باید همزمان بررسی شود تا دستگاه عملکرد استاندارد و پایدار داشته باشد. رعایت این اصول در زمان نصب، از کاهش راندمان، فشار اضافی بر کمپرسور و افزایش مصرف انرژی جلوگیری میکند. در ادامه، مهمترین عواملی که بر انتخاب سایز لوله تاثیر مستقیم دارند به صورت خلاصه توضیح داده شده است.
انتخاب لوله صرفاً باید بر اساس ظرفیت دستگاه و نوع گاز تعیین شود. برای نمونه، کولرهای گازی با گاز R410A در ظرفیتهای 12 هزار تا 18 هزار معمولاً به لولههای 1/4 و 3/8 اینچ نیاز دارند و در ظرفیتهای بالاتر مانند 24 هزار از ترکیب 1/4 و 1/2 اینچ استفاده میشود. استفاده از سایزی غیر از مقدار اعلامشده توسط سازنده میتواند موجب کاهش سرمایش و وارد شدن فشار اضافی به کمپرسور شود.
طول مسیر لولهکشی نقش تعیینکننده در انتخاب لوله و مقدار شارژ گاز دارد. در فواصل کوتاه، مانند نصب آپارتمانی با فاصله حدود 3 تا 5 متر، همان سایز استاندارد کافی است. در فواصل طولانیتر، مانند 10 تا 15 متر، باید مقدار شارژ گاز طبق دستورالعمل سازنده افزایش یابد تا دستگاه دچار افت عملکرد نشود.
برای نصب کولرهای گازی در واحدهای مسکونی معمولی، استفاده از لوله مسی استاندارد با ضخامت متعارف کفایت میکند. در نصبهای روکار معمولاً از لوله مسی نرم استفاده میشود و در نصبهای توکار، لوله مسی سخت انتخاب مناسبتری است. در شرایط کاری سنگین یا محیطهای گرمسیری، استفاده از لوله با ضخامت بالاتر ضروری است تا در برابر فشار مبرد و دمای محیط مقاومت کافی داشته باشد.
در مسیر لولهکشی، رعایت شیب مناسب برای گردش صحیح مبرد و برگشت روغن لازم است. برای نصبهای کوتاه، شیب ملایم و یکنواخت کافی است. در مسیرهای طولانی یا زمانی که اختلاف ارتفاع بین پنل داخلی و کندانسور زیاد است، تنظیم دقیق شیب اهمیت بیشتری دارد تا از تجمع مبرد در بخشی از مسیر جلوگیری شود.
